Kiedy dowiedziałam się o spektrum autyzmu mojego dziecka, od razu zaczęłam szukać sposobów na wsparcie go w codziennym życiu. Szybko natknęłam się na temat diety. Wielu rodziców i specjalistów podkreślało, że odpowiednie żywienie może pomóc w redukcji trudności, od koncentracji po problemy jelitowe. Pamiętajmy, że nie ma jednej "diety cud" – każde dziecko jest inne. Istnieją jednak pewne zasady, które powtarzają się w rozmowach rodziców i rekomendacjach ekspertów. Dzielę się tym, co udało mi się uporządkować z perspektywy mamy, która wciąż szuka najlepszych rozwiązań. 1. Dieta bezglutenowa i bezkazeinowa (GFCF) Wielu rodziców zauważa poprawę po eliminacji glutenu (pszenica, żyto, jęczmień) oraz kazeiny (białko mleka). U niektórych dzieci te białka są trudniej trawione, a ich produkty przemiany mogą wpływać na układ nerwowy. Efekty bywają różne – od zmniejszenia nadpobudliwości, po poprawę kontaktu wzrokowego czy snu. 2. Ograniczenie cukru i przetworzonej żywności Dzieci w spektrum często mają wrażliwy układ nerwowy. Duża ilość cukru powoduje skoki energii i trudności z regulacją emocji. Dlatego staramy się w domu ograniczać słodycze, kolorowe napoje czy „gotowe przekąski”. Zamiast tego – owoce, domowe wypieki i przekąski na bazie naturalnych składników. 3. Wsparcie jelit – probiotyki i błonnik Problemy jelitowe u osób w spektrum są częstsze niż u rówieśników. Zaparcie, biegunki, bóle brzucha – to wszystko może utrudniać codzienne funkcjonowanie. Dlatego duży nacisk kładzie się na: probiotyki (np. kiszonki, jogurty roślinne, preparaty probiotyczne), błonnik (warzywa, owoce, pełnoziarniste produkty bezglutenowe). 4. Dbałość o poziom witamin i minerałów Badania pokazują, że dzieci w spektrum często mają niedobory: witamin z grupy B, witaminy D, magnezu, cynku czy kwasów omega-3. Dlatego: staramy się jeść tłuste ryby (lub suplementować omega-3), podajemy warzywa w różnych formach (zupy-kremy, smoothie), regularnie sprawdzamy wyniki badań i konsultujemy suplementację z lekarzem. 5. Prostota i regularność Dzieci z autyzmem często są wybiórcze pokarmowo – jedzą tylko kilka znanych potraw. Warto nie walczyć na siłę, tylko małymi krokami rozszerzać dietę. U nas sprawdza się zasada: jedno nowe warzywo czy produkt tygodniowo, podane w znajomej formie. 6. Indywidualne podejście Najważniejsze, czego się nauczyłam, to że nie ma jednej złotej recepty. To, co działa u jednego dziecka, u innego może się nie sprawdzić. Dlatego: obserwuję reakcje mojego dziecka, prowadzę notatki – co wprowadziliśmy i jak wpłynęło to na zachowanie i zdrowie. konsultuję zmiany w diecie z dietetykiem, jeśli mam wątpliwości Moja refleksja jako mamy Dieta w autyzmie to nie jest prosta lista zakazów i nakazów. To raczej proces uważnego obserwowania dziecka i szukania rozwiązań, które ułatwią mu życie. Widzę, że kiedy moje dziecko je zdrowiej, jest spokojniejsze, lepiej śpi i ma więcej energii do nauki i zabawy. Nie twierdzę, że jedzenie „leczy autyzm”. Ale wierzę, że odpowiednia dieta jest jednym z filarów, które wspierają nasze dzieci – obok terapii, ruchu i miłości.

Leki w autyźmie - OSTROŻNE PODEJŚCIE Kiedy usłyszałam diagnozę mojego dziecka, to pytanie natychmiast pojawiło się w mojej głowie. Czy leki mogą pomóc mojemu dziecku z autyzmem? Nasza zasada: Najpierw wsparcie naturalne Dziś wiem, że autyzmu nie leczy się tabletką. Leki mogą wpływać na pewne objawy – np. wyciszać czy poprawiać sen – ale nie zmieniają istoty autyzmu i niosą ryzyko skutków ubocznych. Dlatego kierujemy się zasadą: najpierw wsparcie naturalne, a leki tylko w ostateczności. Paracetamol – kontrowersje w badaniach Coraz częściej mówi się o tym, że popularny lek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy, paracetamol, może mieć nieoczekiwany wpływ na rozwój dzieci. Niektóre badania obserwacyjne wskazują, że częste stosowanie paracetamolu w ciąży lub we wczesnym dzieciństwie może być związane z większym ryzykiem wystąpienia zaburzeń neurorozwojowych – w tym autyzmu czy ADHD. Naukowcy podkreślają, że to nie jest jeszcze pewny dowód przyczynowo-skutkowy, ale już sama możliwość, że tak popularny lek może wpływać na rozwój mózgu, jest dla mnie – jako mamy – wystarczającym powodem do ostrożności. Dlaczego wolę unikać leków? Skutki uboczne Każdy lek ma swoje działania niepożądane, często trudne do zauważenia od razu u dziecka. Brak wpływu na autyzm Tabletki nie sprawią, że dziecko „przestanie być w spektrum”. Alternatywy Istnieją naturalne alternatywy: dieta, suplementacja, terapia, ruch i zdrowy sen. Nowe badania Skoro nawet paracetamol budzi pytania, warto dwa razy pomyśleć przed podaniem dziecku czegokolwiek. Leki tylko w ostateczności Nie jestem przeciwniczką medycyny – wiem, że farmakologia ratuje życie i zdrowie. Ale w przypadku autyzmu leki traktuję jako ostatni krok, a nie pierwszy wybór. Zanim po nie sięgnę, próbuję naturalnych metod i wspieram rozwój dziecka poprzez dietę, terapię, ruch i miłość. Moja refleksja jako mamy Ostatnie lata pokazały mi jedno – lepiej unikać leków, jeśli nie są absolutnie konieczne. Autyzmu nie da się wyleczyć tabletką, ale można stworzyć dziecku takie warunki, by rozwijało się najlepiej, jak potrafi. A jeśli pojawiają się badania sugerujące, że nawet popularne leki, takie jak paracetamol, mogą mieć wpływ na rozwój mózgu – tym bardziej wolę być ostrożna.